Śmierć bliskiej osoby to zawsze traumatyczne przeżycie, związane z trudnymi emocjami. Szczególnie żałoba po mamie może być bardzo trudnym doświadczeniem. W jaki sposób przeżyć żałobę i pogodzić się ze stratą?
Żałoba po mamie – trudne emocje związane z utratą rodzica
Dla większości ludzi, rodzice to bardzo istotne osoby, z którymi są mocno związani emocjonalnie. Dlatego też, śmierć matki lub ojca bardzo często wiąże się ze szczególnie silnymi i trudnymi emocjami. To, jak śmierć matki zostanie przyjęta, zależy w dużej mierze od wieku dziecka. Jeżeli maluch traci mamę w młodym wieku, to jej strata może negatywnie wpłynąć na całą komórkę rodzinną. Przez to, że rodzina ulega destabilizacji, dziecko może nie otrzymać wsparcia od ojca lub innych członków rodziny, którzy będą zajęci przeżywaniem własnych negatywnych emocji. Wśród trudnych odczuć, z którymi mogą zmagać się dzieci, często pojawiają się żal, smutek, złość i rozgoryczenie. Emocje towarzyszące żałobie po mamie, często są takie same niezależnie od osoby, która straciła matkę. Warto jednak mieć świadomość, że dorośli zwykle lepiej rozumieją swoje emocje i są w stanie samodzielnie sobie z nimi radzić.
Ile czasu trwa żałoba po mamie?
Według psychologów, żałoba trwa zwykle od 6 do 12 miesięcy. Należy jednak mieć na uwadze, że w niektórych przypadkach żałoba może trwać całe życie. Trzeba tylko nauczyć się z nią żyć i zaakceptować stratę bliskiej osoby. Dobrze jest mieć świadomość, że żałoba ma różne etapy, które w zależności od jednostki mogą, ale nie muszą wystąpić. Również długość ich trwania jest kwestią indywidualną i dla każdej osoby może wynosić nieco inny okres czasu.
Jak wygląda standardowa żałoba po stracie mamy?
Przeżywanie żałoby jest indywidualnym procesem, który ciężko zamknąć w jakichkolwiek ramach. Istnieją jednak pewne etapy, które przez psychologów uznawane są za kolejne stadia żałoby, mogące występować w procesie przeżywania. Żałoba po mamie nie jest w tej kwestii wyjątkiem. Do typowych etapów należą:
- szok i zaprzeczenie – to naturalne mechanizmy obronne, utrudniające osobie w żałobie prawidłowy kontakt ze światem i innymi ludźmi,
- pozorny spokój i opanowanie – kiedy nadchodzi moment pogrzebu, wiele osób nagle się uspokaja i przeżywa czas uroczystości stosunkowo spokojnie, nie ulegając gwałtownym, skrajnym emocjom,
- złość – podczas przeżywania żałoby po mamie lub innej bliskiej osobie, często odczuwa się złość, wywołaną zaistniałym stanem rzeczy i utratą; złości może towarzyszyć duży dyskomfort psychiczny i fizyczny, związany np. z bezsennością i zaburzeniami łaknienia,
- odczuwanie pustki – kiedy ktoś umiera, pojawia się poczucie pustki i osamotnienia, mieszające się z bólem, spowodowanym utratą kogoś, kogo się kochało,
- akceptacja – zakończenie żałoby równa się pogodzeniu z faktem, że ktoś odszedł i przestał być obecny w naszym życiu
Poszczególne etapy żałoby mogą, ale nie muszą wystąpić. Jeżeli czyjś proces przeżywania odejścia bliskiej osoby wygląda zupełnie inaczej, ale nie uniemożliwia normalnego funkcjonowania, to również jest to prawidłowe. Jeżeli natomiast żałoba po mamie sprawia, że nie jest się w stanie funkcjonować, to warto skorzystać z pomocy psychologa.
Jak przeżyć żałobę?
Najważniejszym czynnikiem, umożliwiającym prawidłowe przeżycie żałoby, jest upływ czasu. Im dłużej żyjemy bez bliskiej osoby, tym bardziej słabnie poczucie osamotnienia, żalu i tęsknoty. Po stracie warto dać sobie czas i pozwolić sobie na przeżywanie trudnych emocji. Nie warto tłumić złości, żalu, bólu, ani rozpaczy. Choć są to trudne odczucia i emocje, to pozwalają lepiej radzić sobie ze stratą. Warto również szukać wsparcia, podejmować aktywności, które sprawiają nam przyjemność i korzystać z każdej pomocy, której będziemy potrzebować. Dobrym pomysłem jest skonsultowanie się z psychologiem, ale nie jest to niezbędne, jeżeli nie czujesz takiej potrzeby. Wielu osobom pomaga wspominanie bliskiej osoby oraz pielęgnowanie pamięci o niej.
Zobacz także:
